De Netflix-film Timecut, geregisseerd door Hannah Macpherson, kwam uit in 2024 en combineert sciencefiction, horror, en slasher-elementen. Macpherson brengt met deze film een spannende en nostalgische ervaring tot leven. Toen ik deze film begin november tegenkwam, zat ik nog in de Halloween-sferen, en Timecut voldeed precies aan de checklist voor een goede herfstfilm. Van de vroege 2000-vibes tot het mysterieuze plot, de film belooft een interessante mix. Mijn oordeel? Timecut biedt vermakelijk kijkplezier in een nostalgische sfeer, maar verwacht geen complexe horror – de synopsis is spannend, maar het horroraspect blijft wat oppervlakkig.
Synopsis (zonder spoilers)
In Timecut volgen we Lucy, een middelbare scholier die per ongeluk terugreist naar 2003 tijdens haar zoektocht naar de waarheid achter de moord op haar zus, Summer. Met hulp van Quinn probeert Lucy het verleden te veranderen en Summer te redden van de mysterieuze “Sweetly Slasher.” Terwijl ze het verleden herschrijft, ontdekt Lucy echter onverwachte gevolgen die haar dwingen om donkere waarheden over haar familie, vrienden en zichzelf onder ogen te zien.
Een uitgebreide beschrijving van de plot, kun je hier vinden.
Thema’s en stijl
Timecut valt binnen het sciencefiction, horror, en slasher-genre. Voor de duidelijkheid: een slasher-film bevat vaak gewelddadige scènes waarbij een of meerdere personages belaagd worden door een moordenaar. Hoewel deze film in die categorie past, voelt het horror-aspect niet echt zwaar aan. Timecut brengt in plaats daarvan eerder thema’s zoals tijdreizen, jeugd, keuzes, en de onvoorspelbare gevolgen van het veranderen van de tijd.
De visuele stijl is opvallend. Met warme, levendige kleuren en de herkenbare stijl van de vroege jaren 2000, voelt de film als een nostalgische terugblik. De cinematografie helpt om het tijdreisthema in beeld te brengen met subtiele veranderingen in belichting en camerahoeken, die de sfeer versterken.
Tijdreis Elementen
Hoewel tijdreizen geen volledig uniek concept is, geeft Timecut het een interessante wending door de focus te leggen op de relatie tussen twee zussen die elkaar door de moord op de oudste zus niet kennen. Dit onderscheidt de film van andere tijdreisverhalen waarin hoofdpersonages vaak enkel terugreizen naar de jeugd van hun ouders of korte tijdsperiodes binnen hun eigen leven.
Complexiteit en toegankelijkheid
Het verhaal blijft eenvoudig en toegankelijk, zonder ingewikkelde twists of verwarrende verhaallijnen. Soms voelt het eerder aan als een tienerromcom met wat spanning, in plaats van een horrorfilm – dit maakt de film goed te volgen, zelfs voor wie geen ervaring heeft met sciencefiction.
Acteerprestaties en personageontwikkeling
De acteerprestaties zijn over het algemeen goed, hoewel het script soms wat simpel is. De personages blijven wat oppervlakkig en hebben niet veel diepgang. Toch proberen de makers wel relaties te ontwikkelen, met name tussen de zussen. Ondanks de speeltijd, waarin veel gebeurt, blijven de personages licht stereotiep. Zeker de reacties van de hoofdpersonages op het tijdreiselement, hadden voor mij wel heftiger en emotioneler mogen zien. De karakters zien eerder wat verbaasd dat tijdreizen bestaat en accepteren het daarna vrij snel zonder er al te veel bij stil te staan. Iets wat ik niet realistisch vind, want ja … tijdreizen!
Algemene beoordeling
Timecut heeft zeker zijn hoogtepunten. De kleurrijke stijl, de nostalgische 2000-sfeer, en een verfrissende opzet met een twist maken de film vermakelijk. Een verrassend element is het einde, waarin Lucy ervoor kiest om in het verleden te blijven, wat onverwacht en gewaagd is. Toch voelt het verhaal hier en daar gehaast aan; het lijkt soms dat de personages niet volledig onder de indruk zijn van de tijdreis-elementen en hele heftige acties zoals de moord op de vrienden van summer leiden tot weinig emotionele reacties.
Een teleurstellend element is de onthulling van de “killer”. In een laatste wending blijkt Quinn (maar dan een versie van hem uit de toekomst) achter de moorden te zitten, omdat hij afgewezen werd door Summer. Dit komt echter wat clichématig over en had je dit kunnen voorspellen aan de hand van de eerste paar minuten van de film. Quinn is namelijk de nerd van de school, wordt veel gepest en is afgewezen door het meisje dat hij leuk vindt. Het ultieme recept voor een serie moordenaar volgens vele films. Toch komt dit personage niet met de Quinn die we in de rest van de film zien.
Review van Timecut
Timecut is geschikt voor iedereen die een lichte, minder enge horrorfilm zoekt, gemixt met romantiek, tienerdrama en tijdreizen, en die houdt van nostalgie naar de vroege jaren 2000. Verwacht geen intense horror, maar een film die luchtig omgaat met zijn thema’s en daardoor prima te volgen is. Ideaal voor een avondje griezelen zonder al te heftige scènes.
Conclusie
Als cijfer geef ik Timecut een 6. Het is een prima semi-horror, semi-teen-drama, vooral als je niet te veel verwacht. De film bevat een paar interessante twists, al worden deze niet altijd volledig uitgewerkt. Voor mij is het een aangename optie om op de bank te bekijken, vooral voor wie niet van heel enge films houdt.
